Aanjager in de gebiedsontwikkeling van Bijlmer Centrum
Bijlmer centrum is met zijn 50 jaar het oudste deel van de Bijlmer. Ooit “wijk van de toekomst”, nu al meer dan 40 jaar als achterstandsgebied gekenmerkt. Terwijl de flats en de veelal groene openbare ruimte er op het eerste gezicht goed bij staan, laten de sociaaleconomische indicatoren keer op keer zien dat Bijlmer Centrum achterloopt op de rest van Amsterdam.
De leefbaarheid in Bijlmer Centrum staat net als in andere Bijlmer wijken onder druk door overlast, vuil en criminaliteit. De kansen voor stedelijke ontwikkeling gaan gepaard met zorgen over gentrificatie en verdrijving. Hierbij komt dat institutioneel racisme veelal tot de realiteit van bewoners behoort.
Sinds 2015 levert P2 kennis en realisatiekracht aan het Stadsdeel Zuidoost en is daarmee belangrijke aanjager in de gebiedsontwikkeling van Bijlmer Centrum. Als proces- en projectmanagers helpen we het stadsdeel in de ontwikkeling van de nieuwe woonbuurt ‘H-midden’, ontplooien wij samen met buurtbewoners uiteenlopende projecten ter verbetering van de leefbaarheid en (sociale) veiligheid. En we zetten de ruimtelijke en sociale thema’s van de toekomst op de gemeentelijke agenda.
Mijn motto is dat kansen pakken zorgt voor beweging, maar de overwinning van het systeemmoeras zorgt voor resultaat. Dat betekent dat ik als overall projectmanager onder andere bezig was met het organiseren van de interne organisatie en besluitvorming op zo’n manier dat deze ten dienste kon staan van het mogelijk maken van zoveel mogelijk wensen en ideeën van belanghebbenden uit het gebied. Verantwoordelijkheid nemen voor mogelijk maken betekent ook aanpassen en verrijken op een manier dat het wel kan. Belanghebbend zijn zowel individuen als bewoners, ondernemers, werknemers en bezoekers als organisaties zoals woningcorporaties, vastgoedeigenaren, maatschappelijke organisaties en bedrijven.
Voor het stadsdeel Zuidoost is het belangrijk dat projecten voortvarend en besluitvaardig worden opgepakt, zodat ze niet verzanden in de bureaucratische woestijn, waardoor ze het risico lopen niet óf pas na lange tijd en sterk verschraald te worden gerealiseerd. Tegelijkertijd vraagt de complexiteit van de opgave en de versnipperde gemeentelijke organisatie om een weloverwogen benadering met de nodige politiek-bestuurlijke sensitiviteit.
In zogenoemde kracht- of achterstandswijken komen bewonersinitiatieven niet kant en klaar binnen bij de gemeente. Als proces- en projectmanager ben ik dus aan twee kanten bezig: Eerst ideeën en behoeften uit de buurt vertalen naar concrete projecten en vervolgens deze projecten tijdig, binnen alle gemeentelijke kaders tot uitvoering brengen.
Door verantwoordelijkheid te nemen voor het oplossen van slepende kwesties, budgetten bijeen te sprokkelen en de juiste partijen met elkaar te verbinden, heeft P2 de afgelopen vijf jaar mooie projecten in Bijlmer Centrum weten te realiseren. Zo zijn er fruitbomen geplant, speelplaatsen gemaakt, moestuinen aangelegd, sportcontainers en picknicktafels geplaatst, tunnels versierd en verwaarloosde parkeergarages gesloopt om plaats te maken voor de nieuwbouw van circa 750 middenklasse woningen. Ook transformaties van kantoren naar woningen en verduurzaming van de bestaande woningvoorraad in nauwe samenwerking met woningbouwcorporaties en projectontwikkelaars, dragen bij aan een leefbaardere buurt. Daarnaast zijn er tal van nieuwe manieren bedacht om bewoners in deze ontwikkelingen te laten participeren, bijvoorbeeld door de inzet van influencers uit de buurt en andere creatieve initiatieven, maar ook via digitale live presentaties met 100+ deelnemende buurtbewoners tijdens Coronabeperkingen.
In deze buurten is een ongelofelijke potentie aanwezig. Die functioneert alleen niet volgens de ‘normale’ gemeentelijke regeltjes. De uitdaging is dus om maximaal wendbaar te zijn en toch een goede verankering binnen gemeentelijke regels te krijgen.
Al deze projecten zorgen ervoor dat de kwaliteit van de woonomgeving verbeterd en daarmee ook de leefbaarheid in de buurt. Ook de sociaaleconomische positie van bewoners krijgt een boost door het integrale karakter van veel projecten. Een moestuin staat mooi in de openbare ruimte en komt de biodiversiteit ten goede, maar zorgt ook voor meer sociale cohesie en sociaal kapitaal in de buurt. Uiteindelijke moeten de huidige bewoners van Bijlmer Centrum kunnen meeprofiteren van de groei en ambities van de stad, net als bewoners van andere buurten.
Ik ben integraal verantwoordelijk voor alle fysieke (en soms ook sociale) ontwikkelingen in de buurt. Alle gebieds- ontwikkelingen, zowel klein als groot, zijn niet alleen bedoeld voor nieuwe bewoners, maar vooral ook voor de huidige bewoners. Het bereiken en betrekken van ‘alle’ buurt- bewoners, ook in tijden van Coronabeperkingen, is daarom een absolute must. En dat terwijl de meeste van hen dagelijks bezig zijn met ‘overleven’ en niet met gemeentelijke toekomst- plannen. Dat bereiken kost veel tijd en energie, maar met een creatieve insteek en een integere, oprechte en transparante aanpak een hoge participatieopkomst bereiken geeft veel voldoening.
